Safari, Zanzibar en nog veel meer

Mambo!

Het is alweer een tijdje geleden, dat ik wat van mij heb laten horen. Ik heb in de afgelopen maand dan ook ontzettend veel gedaan en beleefd waardoor ik niet veel tijd heb gehad om een blog te schrijven.  

Week 5 (18-12-2017 t/m 24-12-2017)

De week voor de kerstvakantie was er niemand op het kantoor. Dit kwam door problemen met de immigratiedienst o.i.d. Charlotte en ik hadden deze problemen niet en konden daardoor dus gewoon aan het werk. We hebben een filmpje gemaakt over het Clean Delivery Pack en de Zaawadi (pakket voor pasgeborenen). Het filmpje over het Clean Delivery Pack is inmiddels te zien op onze fundraise pagina. Hierover zal ik later meer vertellen.

Op vrijdag zijn we naar de hotspring gegaan. Dit was op ongeveer een uur rijden vanaf Moshi. De hotspring is heel mooi helder en redelijk warm water met spa-visjes erin. Hier moest ik bij mijn eerste duik in de hotspring wel even aan wennen, aangezien de visjes je ook op andere plekken gaan ‘bijten’ in plaats van alleen je voeten. Het water van de hotspring was niet zo warm als we verwachtten. Het heet niet voor niks een hotspring dacht ik, maarja warm genoeg om een dag in rond te zwemmen en misschien nog wel een keer naar toe te gaan. Daarnaast was er een touw waarmee je als een soort Tarzan in het water kon springen. Lastig uit te leggen hoe dat er precies uitzag, ik zal een paar foto’s toevoegen om jullie er een beeld te geven.

Week 6 (25-12-2017 t/m 31-12-2017) / Kerst en Safari

Zondag 24 december werden we al vroeg opgehaald voor de safari. In een busje met de andere mensen, die mee gingen op safari, reden we naar ons eerste safaripark, de Tarangire. De weg ernaar toe was door de middle of nowhere met zo nu en dan wat kleine dorpjes langs de weg. Zo nu en dan kwamen we groepjes helemaal zwartgeklede masai tegen, wat er nogal angstaanjagend uitzag.

Eenmaal aangekomen bij de poort van de Tarangire kregen we eerst onze lunch. Aangezien er overal apen rondliepen was je lunchbox niet geheel veilig. Charlotte haar lunch werd dan ook gekaapt door een hongerige aap.

Na de lunch begon de safari ‘echt’. Direct bij het naar binnen rijden van de Tarangire zagen we de eerste olifanten. Iedereen was direct helemaal enthousiast bij het zien van de eerste dieren. Ik zal jullie (en mezelf) tijd besparen en niet over ieder dier gaan schrijven. In de Tarangire zie je ontzettend veel dieren dichter op elkaar leven. Meer dan in de Serengeti, waar we de dag daarna heengingen.  

Na de gamedrive (rijden door park) in de Tarangire, reden we naar de camping waar we de eerste nacht door zouden brengen. De volgende ochtend moesten we al vroeg opstaan voor ons kerstontbijt, om vervolgens naar de Serengeti te rijden. Deze rit duurde namelijk nog wel een aantal uren. Onderweg naar de Serengeti toe stopten we op de kraterwand van de Ngorongoro, een caldeira krater waar we de laatste safari zouden gaan doen. We hadden een ontzettend mooi uitzicht over de Ngorongoro krater. Nadat iedereen de stereotype toerist uit had gehangen en genoeg foto’s had genomen ging de reis naar de Serengeti verder.

De Serengeti is een heel groot nationaal park. Er lijkt geen einde aan te komen. In totaal heeft het een oppervlakte van 30000 km2 en heb je 15 dagen nodig om de hele Serengeti te kunnen zien. Wij brachten alleen onze Kerst, dus 2 dagen, door in de Serengeti. Doordat de Serengeti zo groot is, leven de dieren ook veel verder uit elkaar. Hierdoor moesten we meer rijden dan in de Tarangire om een dier te zien. Dit was zeker geen straf, aangezien alleen de natuur al ontzettend mooi is.

Na een gamedrive van ongeveer drie uren reden we naar onze camping toe. Op ongeveer 1 km van de camping zagen we een leeuw met 2 jongen. En ja, deze kunnen zo de camping op lopen aangezien we midden in de Serengeti waren. Een eng, maar gaaf idee. Er werd ons verteld dat het normaal dat er hyena’s om je tent heen lopen en dat je dan beter in je tent kunt blijven. Wanneer je ’s nachts naar de wc moest, moest je ‘gewoon’ een zaklamp gebruiken en naar de wc, die 100 m verderop, was lopen. No way dat ik daar midden in de nacht heen ging lopen.

Na een nacht in de Serengeti moesten we weer vroeg opstaan. Om 6:00 moesten we in de safari-jeep zitten, zodat we de zonsopgang tijdens de gamedrive zouden zien. Vlakbij de jeep stonden een aantal buffels te grazen. Toen we de camping afreden zagen we op 100m van de camping een groepje giraffen staan en kwamen we olifanten tegen. Zo ontzettend dichtbij waren ze dus. Een paar km verderop stonden honderden buffels.

Na de gamedrive gingen we terug naar de camping voor de brunch. Na de brunch stapten we weer in de jeep om naar onze laatste camping te gaan, op de kraterwand van de Ngorongoro. Vlak voordat we op deze camping aankwamen zagen we een grote groep olifanten oversteken. Ook toen bedachten we weer; die zijn wel erg dicht bij onze tenten. ’s Avonds zagen we een hyena bij het toiletgebouw lopen en liepen de buffels op 2 meter van onze tent af.

De volgende ochtend moesten we wederom vroeg in de jeep stappen voor onze laatste gamedrive in de Ngorongoro krater. In de Ngorongoro krater kun je veel verschillende dieren zien, omdat het niet makkelijk voor de dieren is om de krater uit te lopen. Ook hier was de omgeving/natuur erg mooi. Ik kan er veel over gaan vertellen, maar zal foto’s toevoegen om jullie een beter beeld te geven dan met een paar woorden.

Al met al was de safari ontzettend mooi, gaaf en bijzonder. Een Kerst die ik nooit zal vergeten.

Week 6 en 7 (28-12-2017 t/m 8-01-2018) Oud en nieuw op Zanzibar

De ochtend nadat we terugkwamen van safari, gingen we direct door naar Zanzibar. ’s Ochtends om 7 uur vertrok onze bus naar Dar es Salaam. Dit was een busreis van 14 uren in een bus zonder airco. Lekker warm met z’n allen in een bus. De eerste 10 uren gingen sneller dan dat ik had verwacht. Aangezien ons was verteld dat de busreis in totaal 10 uren zou gaan duren, duurden de laatste 4 uren voor mijn gevoel veel en veel langer. Achja, konden we uitrusten van onze safari. Na 14 uren kwamen we eindelijk aan in Dar es Salaam, een stad, waar ik na alle verhalen die ik erover heb gehoord, liever niet wilde komen. Dar es Salaam is een mega stad, groter dan Amsterdam, wat niet echt om zijn veiligheid bekendstaat. Het lijkt een erg westerse stad, waardoor wij ons de ogen uitkeken, aangezien we dat totaal niet meer gewend waren. Onze collega van Totohealth kwam ons ophalen en bracht ons overal heen. Dit was erg fijn, aangezien we op deze manier zeker iemand bij ons hadden die de weg wist en die we konden vertrouwen. Hij had een hotel voor ons geboekt waar we ‘veilig’ zouden zijn. Dit was een huge hotel en best luxe. Heerlijk, na 2 maanden best wel primitief leven.

Het plan was om de volgende ochtend vroeg de ferry naar Zanzibar te nemen. Door een aantal tegenslagen die wij in Dar es Salaam hebben gehad, werd dit een dag uitgesteld. One more night in Dar es Salaam, ‘feest’. Gelukkig mochten we bij onze collega thuis slapen en kon hij ons een dag later, alsnog vroeg op de ferry zetten. Eindelijk naar Zanzibar!

Op Zanzibar hebben we de meeste tijd doorgebracht in Paje. Paje is net een paradijs, onwerkelijk mooi. Helderblauw en warm water met extreem witte stranden, die pijn doen aan je ogen. Het is een plek waar veel kitesurfers naartoe gaan en leuke strandfeesten zijn. Hier hebben we daarom ook Oud en Nieuw gevierd. Een prima manier om het nieuwe jaar in te gaan, ik kan er in ieder geval wel aan wennen. Ohja voordat ik het vergeet: gelukkig nieuwjaar allemaal!

Naast de feesten en het bruin worden op het strand zijn we op een ochtend op Dolphin Tour gegaan. Dit was een best vreemd iets. Met heel veel bootjes ging je achter de dolfijnen aan wanneer ze even boven water kwamen. Vervolgens moest je in het water springen, zodat je met ‘dolfijnen zwom’. Een veel te toeristisch iets, maar ok. Ook wij zijn het water in gesprongen en zagen de dolfijnen onder ons doorzwemmen.  

Daarnaast zijn we op blue safari geweest. Dit was een boottocht van een dag waarbij we hebben gesnorkeld en naar een zandbank, eiland en de mangrove zijn geweest. Doordat we redelijk laat teruggingen naar Zanzibar, werden de golven steeds hoger en kapseisde ons bootje bijna. Gelukkig kwamen we heelhuids, wel als verzopen katjes, terug op het eiland.

We zouden op Zanzibar blijven tot 6 januari. Aangezien we niet weer met de ferry, bus en naar Dar es Salaam wilden hebben we ons vertrek ‘even’ een paar dagen uitgesteld en een vliegticket terug naar Arusha (stad vlakbij Moshi) geboekt. Op maandag vlogen we terug. De terugvlucht ging op een iets andere manier dan dat we gewend zijn met ‘normale’ vliegtuigen. Allereerst was er geen paspoortcontrole en konden we zo het vliegtuig in stappen. De enige vraag die werd gesteld was: ‘Zijn jullie Charlotte en Aukelien?’; ‘Ja’; ‘Oke kom maar snel mee, we moeten snel vliegen want we willen voor het donker in Arusha zijn’. Wat daarnaast bijzonder was, was dat we een private jet hadden. Dat hadden we niet verwacht. Het was een mini vliegtuigje met propellers eraan en 1 piloot erin. Ergens wel eng, aangezien dit soort vliegtuigjes vaker neerstorten dan grotere, maar wel gaaf. We vlogen vrij laag over Tanzania heen, waardoor je best veel van het landschap kon zien. Al met al een bijzondere terugvlucht.

Week 8 (8-01-2018 t/m 14-01-2018)

Op de dag dat we terugkwamen van Zanzibar hoorden we dat het kantoor van Totohealth gesloten zou blijven voor de komende week en dat we vanuit KiliHub of restaurants mochten gaan werken. Het kantoor moest gesloten blijven door problemen met donoren en de immigratiedienst o.i.d. Ik snap er nog steeds niet heel veel van. Wij moesten ons gaan focussen op het fundraisen voor de Clean Delivery Packs. Ik ben bijna de hele week ziek geweest, waardoor dit dus niet echt op schoot.

Zondag zijn we met boda boda’s (motoren) naar Lake Chala gegaan. Lake Chala is een meer tussen Tanzania en Kenia in. We waren van plan om daar te gaan kajakken en te zwemmen. Eenmaal bij het meer aangekomen bleek dat dit niet meer mocht van de regering. We mochten alleen zwemmen als we dicht bij de kant bleven, zodat de mensen, boven op de berg, ons niet konden zien. Op z’n Tanzaniaans lekker vaag, maar alsnog een prima dag bij Lake Chala gehad.

Week 9 (15-01-2018 t/m 19-01-2018)

Deze week stond in het teken van fundraisen. We zijn de hele week bezig geweest met het maken van een fundraise pagina en een plan hoe aandacht willen gaan trekken voor het fundraisen. Een aantal van jullie zullen misschien al een kijkje op onze fundraise pagina hebben genomen. Voor wanneer je dit nog niet hebt gedaan en benieuwd bent waar wij precies voor fundraisen of Totohealth misschien wel wilt steunen met het kopen van Clean Delivery Packs, hier de link: https://www.gofundme.com/totohealth

Als eerste uitdaging voor het fundraisen start ik morgenochtend (20-01-2018) met het beklimmen van de Kilimanjaro, de hoogste berg van Afrika. Deze klim zal ongeveer 5 dagen gaan duren. Charlotte zal hier dagelijkse updates van posten op Facebook, dus als je het leuk vindt om te volgen; hou Facebook in de gaten! Na mijn klim zal ik uiteraard uitgebreid verslag doen van mijn ervaring en hoop ik jullie te kunnen vertellen dat ik de top bereikt heb.

Voor nu zal ik snel verder gaan met alle voorbereidingen voor mijn weg naar de top van de Kilimanjaro en zeg ik: asante sana voor het lezen van mijn blog!

Liefs,

Aukelien